Doorgaan naar hoofdcontent

Hoera, mijn kind verveelt zich! - Els Menu & Greet Herssens

We worden vandaag overstelpt met honderden leuke ideeën waarmee je je kinderen aan het spelen kan zetten. Langs verschillende kanalen worden kinderen dagelijks uitgedaagd om een filmpje te maken, een spel te spelen, een opdracht te vervullen, … kortom zich zinvol bezig te houden. Zolang ze zich maar niet vervelen. Maar het ‘spannende’ van het sluiten van de scholen is er stilaan afgeraakt, het enthousiasme voor als deze uitdagingen raakt bekoeld.  

Als kinderen het gevoel hebben dat ze zich vervelen grijpen ze heel snel naar hun gsm, hun tablet, de computer of nestelen ze zich voor de televisie. Een andere optie is zeuren: ‘ik verveel mij…’, en vervolgens hopen dat iemand anders met een voorstel aankomt. Het is eigenlijk helemaal niet zo vreemd dat onze kinderen zich in deze coronatijd vervelen. Velen van hen hebben het hele jaar door een drukke agenda die dag in dag uit volgeboekt staat. Op school krijgen ze de ene taak na de andere en alle vrije tijd wordt ingenomen door sport, hobby’s, (speel)afspraken … Ze hebben nooit geleerd hoe ze vrije tijd zelf kunnen invullen en hebben door het ‘overaanbod’ afgeleerd om bijvoorbeeld leuke spelletjes te verzinnen. Bovendien proberen we dan als ouder zo snel mogelijk een oplossing aan te reiken zodat de verveling voor even verdwijnt.


Verveling: iets positiefs?! 
Stel je voor wat er kan gebeuren als je op zo’n moment tegen een kind zegt: ‘oh wat leuk, geniet ervan!’. Wat als verveling net die prikkel is om een kind ertoe aan te zetten om creatief te gaan nadenken: ‘wat zou ik kunnen doen?’. Als ze zich met meerderen vervelen kom je al snel tot de vraag: ‘wat zouden wij samen kunnen doen?’. Door kinderen wat tijd te geven om zich in alle rust, in verveelmodus, hun verbeelding te laten gebruiken komen ze al snel tot een eigen suggestie. Bovendien resulteert dit eureka moment ‘ik weet wat ik ga doen’, in een goed humeur. Dubbel gewonnen dus! 

De mooiste herinneringen over je kindertijd zijn vaak het gevolg van een moment van verveling. Wat begon met ‘mama, ik verveel mij’ eindigde in het bouwen van een kamp in de tuin, het opzetten van een snoepwinkeltje met zelfgemaakte koekjes om op de stoep te verkopen, het componeren van een liedje, het maken van een t-shirt voor de monchichi,… Stuk voor stuk creatieve ideeën die je bijblijven alsof het gisteren was. 

Moment van meditatie 

Mediteren is volgens neuroloog Steven Laureys een vaardigheid die we reeds op jonge leeftijd aan onze kinderen moeten leren. Laureys weerlegt de clichés over meditatie: ‘het is geen religie, het is niet zweverig, het is niet aan-niets-denken.’ Laureys noemt meditatie een ‘sport voor de hersenen’, een verzamelterm voor verschillende manieren om je hersenen te trainen in aandacht, in ‘bewust zijn’. Psycholoog Vanessa Lapointe omschrijft het als: ‘kinderen moeten zich vervelen om hun innerlijke drive te vinden, om te begrijpen wie ze zijn’. Kinder- en jeugdpsychiater Binu Singh benadrukt dat jonge kinderen, die volop in ontwikkeling zijn, meer tijd nodig hebben om gebeurtenissen en ervaringen te verwerken. Momenten van verveling kunnen ook rustmomenten zijn die ervoor zorgen dat hun hersenen de tijd vinden om te verwerken en weer op te laden.

Bewust aan de slag
Door even de tijd te nemen ‘niks te doen’ wordt je ook bewuster van je eigen verlangens, van je eigen passies en talenten. Wat doe ik graag? Zo ontdekte tienerdochter Dorien deze week dat ze heel graag behangpapier aftrekt, schuurt, pleistert en schildert. Vanuit verveling kwam plots de drang om haar slaapkamer een make-over te geven. Iets dat ze in haar jonge leven nog nooit had gedaan en waarvan ze zich dus ook niet bewust was hoe leuk ze dit wel vindt. Het geeft haar ook een ontzettend grote voldoening. Haar intrinsieke motivatie drijft haar elke dag om er weer in te vliegen.

Bij jonge kinderen is het vanzelfsprekend dat je hen hierin even ondersteunt. Ga samen met je kind lekker lui in de zetel liggen: we gaan even niks doen en gewoon nadenken over wat we wel kunnen doen’. Laat de fantasie maar komen, denk even out of the box, en wie weet…

Bij wat oudere kinderen kan je de ‘vijftien-minuten-regel’ (of wat voor je kind haalbaar is) handhaven. Dat betekent dat jij vijftien minuten lang geen ideeën aanreikt of suggesties doet. Als ze na die tijd nog steeds geen inspiratie hebben, vallen de verveel-voordelen weg en hebben ze wellicht jouw hulp nodig.

Eerste hulp bij verveling: 
  1. Doe eerst en vooral NIKS. Probeer de vijftien-minuten-regel te handhaven. Negeren kan hier een hulp zijn! Concentreer je op je eigen werk, hou stiekem de klok in het oog, maar geef je kinderen de kans om creatief uit de hoek te komen.
  2. Stel op voorhand een lijst op met ‘spelmateriaal voor de dag’. Waar kunnen kinderen vandaag uit kiezen? Probeer dit materiaal regelmatig te wisselen. Verandering van spijs doet nu eenmaal eten.
  3. Maak een verveeldoos. Verzamel met je kinderen zo veel mogelijk activiteiten die ze in en rond het huis kunnen doen, los van de verplichte taken. Als de verveling toeslaat, halen ze een briefje uit de doos. Afspraak: wat er op dat moment getrokken wordt, ga je ook effectief doen.
  4. Tot slot: ‘Children see, children do’. Waarom maak je zelf niet eens een puzzel van 1000 stukken, een kleurplaat voor volwassenen of begin je eindelijk in dat boek dat al eeuwen op je ligt te wachten? 

Voor de komende weken wensen wij jullie kinderen een gezonde dosis verveling toe. Daar worden ze creatief en ‘fantastisch’ van!

Els Menu en Greet Herssens 

  


Reacties

Populaire posts van deze blog

Kus de talenten wakker! (deel 2) - De talentenarchipel (Ivan Van Gucht)

Een s chatkaart om talentenkiemen te ontdekken De talentenarchipel is een verzameling van eilanden die wordt weergegeven als een landkaart of schatkaart. Elk eiland heeft een bijzonder betekenis en verwijst naar een van de negen competenties of ontwikkelingsdomeinen. Op de eilanden kunnen kinderen hun interesses en talenten ontdekken. Elk van deze eilanden is onderdeel van een groter geheel. Dat grotere geheel is het mannetje dat wordt gevormd door al deze eilanden samen. Geen enkel eiland misbaar De archipel heeft een symbolische waarde. De eilanden liggen weliswaar los van elkaar in het water, maar geen enkel eiland is misbaar, omdat dan het geheel niet meer compleet is. De eilanden worden in eerste instantie los van elkaar benaderd. Maar zowat elke activiteit die kinderen doen, kun je op meerdere eilanden plaatsen. Er zijn dus veel raakvlakken en overlappingen.   Talenten ontdekken De visuele vormgeving van de archipel spreekt kinderen aan. Het idee dat je op die eilan...

Zones van nabijheid in de kleuterklas - Marieke Holvoet

  Mamadou en Ole knikken als koorknaapjes. De juf vroeg of ze samen naar het gebouw van de lagere school de ballen kunnen gaan ophalen. Natuurlijk kan de juf wachten tot ze in de speeltijd zelf de ballen op gaat halen bij haar collega maar kinderen willen sommige taakjes maar al te graag van je overnemen. Wie voelt zich niet graag zelfstandig, nuttig en onafhankelijk? Twijfel Er kunnen terecht twijfels geformuleerd worden bij deze aanpak. Kan dit wel? Mag dit? Deze Kinderen staan met blinkende ogen voor je als voorbeeldige partners maar wat als er iets fout gaat. Zullen ze de weg vinden naar de lagere afdeling? Zullen ze terugkeren of in de toiletten blijven spelen? Zullen ze onderweg een willekeurige boekentas openmaken of tikken op gesloten deuren? Misschien ontstaat er onderweg wel ruzie die ontspoort. In elk geval verwacht je dat deze twee rakkers zich heel verantwoordelijk gaan gedragen en dat ze kunnen weerstaan aan al de verleidelijke uitdagingen tijdens deze opdracht. ...

Kus de talenten wakker! (deel 4) - Een talentvriendelijke kleuterklas - Evelien Krijn

Het woord ‘talenten’ wordt in onderwijs al snel in de mond genomen. Natuurlijk vindt iedereen het belangrijk om hiervoor oog te hebben en om erop in te zetten in de klas. Maar een degelijk uitgewerkte visie op talentontwikkeling en een structurele opbouw doorheen de basisschool ontbreekt nog te vaak. Leerkrachten werken hierrond in de klas door bijvoorbeeld eens een thema rond talenten uit te werken, door kinderen via een buddysysteem in hun sterkte anderen te laten helpen of door sporadisch een terugblikgesprekje. Wel allemaal stuk voor stuk leuke initiatieven maar met te weinig draagkracht naar blijvende effecten als daar geen vervolg wordt aangebouwd.  Als je bewust kiest voor talentontwikkeling, is het nodig om het uit te spitten en volledig in te bedden in de gehele kleuterschool. Oog hebben voor talenten Kun jij de talenten van jouw kleuters zien? Alles begint met de bril waar je als leerkracht door kijkt. Wat valt volgens jou onder een talent? Kijk je breed genoeg? Zet ...