Doorgaan naar hoofdcontent

Kampioen! Zo mag je jezelf noemen – Marieke Holvoet


Weken thuis, weken je gehele klaswerking herwerken, steeds maar bijsturen en aanpassen volgens de laatste richtlijnen …  En intussen wikken en wegen, kauwen en herkauwen… Op zo’n momenten  kan  twijfel al eens opduiken en wil je de handdoek misschien in de ring gooien. 
Wil ik dit nog wel? Waarom doe ik deze job? Wat is de bedoeling ervan? Tijd, wellicht, om even stil te staan bij jouw werk. Is wat je doet nog steeds een mix van passie, missie, roeping en een beroep?

Of twijfel je? 
Schema 5 minuten leiding geven - Onderwijs maak je samen
Dat de wereld jou nodig heeft, is duidelijk. Lees het nieuws maar eens. Je wordt ervoor betaald, althans, dat hoop ik wel. Je bent er ongetwijfeld ook goed in, al merk ik dat je het zelf nog altijd niet helemaal gelooft. Je houdt ervan… ik hoor het je vragen: ‘hou ik er nog van? Wil ik nog terug naar de klas?’

Tijdens de voorbije periode werd veel van jou verwacht… jouw motivatie en ambitie werden uitgeperst om het onderste uit de kan te halen want de verwachtingen lagen hoog. Jij bleef de leerkracht die je leerlingen ondanks de moeilijke omstandigheden omhoog zou tillen en klaar zou krijgen voor de volgende stap in hun ontwikkeling terwijl je het minimum aan contact had met hen.
De spreidstand tussen hoe je je leerlingen wil begeleiden en hoe je dit uiteindelijk kon vormgeven werd groter. 

Dat is lastig want we werden allemaal geraakt in onze autonomie op vlak van hoe we onze leerlingen wilden begeleiden. Het aantal didactische werkvormen werd op slag tot een minimum herleid. De dagelijkse rondes richtlijnen van zowel de veiligheidsraad als van het ministerie als van de eigen school volgden elkaar in sneltempo op waardoor je ongetwijfeld moest inboeten in je persoonlijke of collegiale morele keuzes. Het had soms wat weg van boksrondes waarbij je keer op keer in de touwen opdoffers incasseerde. Gelukkig zijn leraren een heel speciaal ras, dat kruipt waar het niet kan gaan en ontsproten er uit deze beperking heel wat nieuwe, creatieve ideeën. Weliswaar met de onvermijdelijke energie-investering.

Vanuit je kot werd ook de verbondenheid op de proef gesteld. Contact met onze leerlingen was regelmatig geen evidentie. Een nieuwe, goed gemikte rechtse. We werden hiervoor plots heel afhankelijk van de voorraad laptops op school die we konden verdelen en internetverbindingen en online platformen. Maar leerkrachten hielden hun naam alweer hoog door ook hier uitdagingen in te zien en deze te counteren met creatieve oplossingen.

13 maart bleek algauw de start van een boksmatch zonder handschoenen… zonder coach… Corona deelde klappen uit en allemaal moesten we naar adem happen. We konden plots niet zo sterk meer terugvallen op de bakken ervaring van voorbije jaren. In een knip waren we weer ‘groentjes’ om de preteaching en het afstandsonderwijs uit de grond te stampen en in goede banen te leiden. In één knip was ons competentiegevoel weg. Maar leraren zouden geen leraren zijn als ze ook hier hun tanden niet inzetten. Meet, zoom, kahoot, teams, … algauw vonden we ook hier onze weg in. In een sneltempo weliswaar.

Als je weet dat autonomie, verbondenheid en competentiegevoel heel bepalend zijn voor motivatie… ja, dan is het niet vreemd dat je twijfelt of je hier verder wil mee gaan. Nu je op al die vlakken serieus wat moest incasseren.

Vergeet echter niet dat je er uiteindelijk weer staat… sterker dan voordien, met meer kennis en meer vaardigheden. Uitgerust met waardering van al die ouders die dolgelukkig zijn dat hun jengelende kleuter weer bij de leerkracht kan gaan experimenteren, hun hyperactieve schoolkind zich op school kan uitleven of hun puber eindelijk een schermloze schooldag tegemoet kan gaan.
Dus twijfel… begrijpelijk. De spelregels werden telkens veranderd en je investeerde tonnen energie om steeds weer klaar te staan voor de volgende ronde. Intussen heb je echter zoveel troeven in handen die je in een sneltempo hebt verworven. Kampioen, zo mag je je noemen.

Marieke

Bronnen:
Dehandschutter, J. (2017). Zó blijf je een sterke leerkracht. Leuven, België: Acco.
Kelchtermans, G. (2012). DE LERAAR ALS (ON)EIGENTIJDSE PROFESSIONAL Reflecties over de “moderne professionaliteit” van leerkrachten. in opdracht van de Nederlandse Onderwijsraad, 1–28. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kus de talenten wakker! (deel 2) - De talentenarchipel (Ivan Van Gucht)

Een s chatkaart om talentenkiemen te ontdekken De talentenarchipel is een verzameling van eilanden die wordt weergegeven als een landkaart of schatkaart. Elk eiland heeft een bijzonder betekenis en verwijst naar een van de negen competenties of ontwikkelingsdomeinen. Op de eilanden kunnen kinderen hun interesses en talenten ontdekken. Elk van deze eilanden is onderdeel van een groter geheel. Dat grotere geheel is het mannetje dat wordt gevormd door al deze eilanden samen. Geen enkel eiland misbaar De archipel heeft een symbolische waarde. De eilanden liggen weliswaar los van elkaar in het water, maar geen enkel eiland is misbaar, omdat dan het geheel niet meer compleet is. De eilanden worden in eerste instantie los van elkaar benaderd. Maar zowat elke activiteit die kinderen doen, kun je op meerdere eilanden plaatsen. Er zijn dus veel raakvlakken en overlappingen.   Talenten ontdekken De visuele vormgeving van de archipel spreekt kinderen aan. Het idee dat je op die eilanden

CEGO ThuiswerkTip: je werkwinkel of routeplanner op orde - Ivan Van Gucht

Nu je als leraar, al dan niet in beurtrol, gedwongen bent om thuis te werken, kan je de tijd nemen om verschillende zaken op punt te stellen. Zo kan je misschien eindelijk eens die routeplanner of de werkwinkel op orde stellen. Hierbij graag enkele tips en ideetjes. Een werkwinkel? Een routeplanner? Met een werkwinkel of routeplanner kun je als leerkracht uitstekend antwoorden op de tempoverschillen in je klas. Kinderen kunnen op een speelse en aantrekkelijke manier leren. Tegelijkertijd bevordert het hun zelfstandigheid. Als leerkracht blijf je zoeken naar gepaste manieren om met die verschillen tussen kinderen om te gaan. Dat is onder meer het geval op vlak van buffertijd. Dat is de tijd die vrijkomt wanneer kinderen een bepaalde taak hebben afgewerkt terwijl anderen nog bezig zijn. Een werkwinkel of routeplanner geeft daarop antwoord vanuit het groeimodel, waarbij kinderen vanuit hun sterke kanten worden aangesproken. Leren gebeurt immers met vallen en opstaan. Daarbij wor

Help, hoe motiveer ik mijn leerlingen?! - Nele Van Oosten

A ls motiveren niet vanzelf gaat,  B eginnen we beter bij het begin, C oronatijden of niet. Na drie weken afstandsleren zit ik hier met een licht hoera gevoel. Oef, we hebben het gehaald. En toch ook wel: oei, wat zal het na de paasvakantie worden? Intussen weten we dat - als de scholen dichtblijven - er ook  nieuwe leerstof op het programma zal staan. Mij deed het even sidderen, net een beetje m’n draai gevonden en alweer een nieuw appèl: nieuwe leerstof aanbieden én je leerlingen gemotiveerd houden.  Hoe werkt motivatie voor leerlingen dan? Motivatie kent drie componenten en ze zijn universeel: ze gelden dus even goed voor ons als volwassenen. Als we nog een poosje doorgaan, dan is dit abc wellicht een mooie leidraad.  Bron: Dierickx & Hornikx - PXL Hogeschool Uit wat thuis werkt (2 lagereschoolkinderen  en 1 tiener in het secundair) en uit mijn job als onderwijscoach bundelde ik een aantal suggesties.  Bekijk het als een menu, eet niet alles van de kaart,  maar