Sinterklaas is opnieuw in het land… nog voor zijn boot aanmeerde of er ook nog maar één schoorsteen in gebruik werd genomen kwam hij al de huizen binnen via de reclame in de winkels en op televisie. Het jaarlijkse bezoek van de goedheilige man neemt soms heel grote proporties aan.
Blije gezichten
Vaak vindt Sinterklaas zijn intrede bij jonge kinderen via
grote broers en zussen, via (groot)ouders, … Hun verhalen, beloftes en
opwinding beïnvloeden de ukkies terwijl ze eigenlijk nog niet goed snappen wie
of wat Sinterklaas is. Uiteindelijk is dit gewoon een man met een baard en
vreemd kostuum. Enkelen beginnen gaandeweg te beseffen dat er blijkbaar ook
iets lekkers te verdienen valt, wel enkel als hij je braaf genoeg vindt. Het is
altijd uitkijken naar zijn bezoek. Spannend en vol verwachting: wat gaat hij
brengen? Wat bang ook. Het blijft immers een onbekende man die je beoordeelt.
Net die dualiteit maakt het zo boeiend: iedereen zegt dat die vreemde man het
goed met je meent, dat het een kindervriend is maar toch moet je ervoor
oppassen want je moet ook iets bewijzen. Hij komt immers oordelen over wat je
voorbije periodes allemaal hebt gedaan: of je je wel hebt gedragen zoals het
hoort. Ouders, broers en zussen, de hele familie maar ook de kinderopvang en de
school bouwen mee de spanning op. En gelukkig zegt de sint bij zijn aankomst :
“er zijn dit jaar geen stoute kinderen!” Opluchting, want dan kan het nu gaan
over welke cadeautjes hij voor je heeft meegebracht. Ook het hele ritueel errond is een waar
festijn voor kinderen. Het is zo’n leuk gezicht als kinderen helemaal opgaan in
de voorbereidingen en uitvoering van hun schoentje klaarzetten, met daarnaast
de tekeningen voor de sint, de wortel voor het paard en natuurlijk de
zorgvuldig geselecteerde waslijst met graag gewenste speelgoedattributen.
Kinderen raken er helemaal door begeesterd.
Dat hoor je aan hun verhalen en aan hun vragen. Dat zie je in hun
enthousiasme. Dat zie je aan hun ogen die feller kleuren als ze vertellen over
de sint.
De kinderopvang en
school
Voor de meeste
kinderdagverblijven en basisscholen is het hele Sinterklaasgebeuren een
jaarlijks terugkerend feest. Het is de tijd om grote verhalen van de sint te
vertellen, om de pietenpakjes in de
verkleedkoffer te laten verschijnen, om enthousiast mijters te knutselen, om
verlanglijstjes te maken op basis van de reclamefolders. Je voelt wanneer de
komst van de sint nadert. Kinderen worden drukker, slapen wat slechter, worden
wat grillig of plassen wat vaker in hun broek. Het is een spannende tijd voor
hen.
Ouders
Spannend is het lang niet alleen voor kinderen. Ook voor
ouders. Het is een periode waarbij je heel wat zaken moet af wegen. Hoeveel
geld kan er deze maand vanaf voor pakjes? Kies je voor duurzaam speelgoed dat
later nog voor andere broertjes en zusjes kan worden gebruikt of ga je voor
uitgesproken Dora, Plop of K3 materiaal? Ga je voor meerdere prulletjes of voor
één duurdere variant? Hoe smokkel je alles het huis in? Hoeveel snoep strooi je
rond of hou je het nog bij de appeltjes van oranje? Moet je echt überhaupt meestappen
in dit ‘leugentje’ van het sint-verhaal
terwijl je jouw kinderen liever op een andere manier verwent? Ben je wel
een goede ouder wanneer je hier jouw eigen keuzes in maak terwijl de media jouw
kind verleidt tot andere verwachtingen? Kinderen genieten van het mysterie, van
het dromen, hopen en fantaseren… maar wat als het allemaal net iets te
commercieel wordt voor jou en dat het niet echt meer lijkt op een kinderfeest? Wat
als je ziet dat de bezieling weg ebt? Wat als de klemtoon toch veel te veel
begint te liggen op het krijgen en niet meer op het genieten? Wat als je jouw
kind geen cadeautjes kan geven dit jaar, niet omdat het stout is maar omdat er
geen geld is?
Geen evidentie
Het sinterklaas feest is niet voor alle kinderen een evident gegeven. Sommige kennen de
heilige man niet, bij sommigen komt hij nooit. Dat creëert ook voor
leerkrachten of kindbegeleiders nieuwe uitdagingen: hoe ga je hiermee om? Je
brengt immers de wereld binnen in jouw school of kinderopvang … dus ook
sinterklaas… maar hoe? Hou je vast aan het klassieke feest of ga je creatief om
met het verhaal? Hoe sta je tegenover de zwarte piet discussie: wordt het
zwarte piet, roetpiet of gewoon piet? Neem je daarin het voortouw? Of ben je
eerder afwachtend? Voer je daarbij ook de discussie naar ouders of niet? Hoe
gaan zij reageren als jij het over een andere boeg gooit? Wat denken zij over
jouw aanpak? Is daar vooraf ook over gepraat met de hen?
Ga je voor pakjes of niet? Hoeveel budget maak je hiervoor
vrij? Hoe benader je de kinderen met een andere thuiscultuur of waar Sinterklaas
niet langs komt? Spring je na sinterklaas meteen over naar het thema kerst of
laat je kinderen rustig verder het sint-materiaal ontdekken? Voor veel jonge
kinderen begint de echte beleving immers pas vanaf 6 december.
Net zoals elk ander moment van het jaar maak je als ouders
of pedagogisch medewerkers keuzes in functie van de ontwikkeling en de beleving
van de kinderen. Alleen is dit tijdens de sinterklaasperiode geen evidentie
meer, waardoor de eerste donkere weken een spannende periode zijn voor kinderen,
ouders, begeleiders en leerkrachten. Maak bewuste keuzes. Je kan de sint en
piet anders bekijken! Daag mekaar uit om uit de hoofden bij elkaar te steken.
Denk samen na over de verschillende dillema’s die het sinterklaasgebeuren met
zich mee brengt. Hoe kunnen jullie als team, als opvang, als kleuterschool hier
mee omgaan? Het nieuwe nummer van ‘Kleuters en ik’ geeft alvast inspiratie.
Reacties
Een reactie posten